Een van mijn recente projecten was een opdracht voor maatwerk met tuigleer. De klant heeft heel specifiek voor dit leer in 2,5mm in cognac gekozen. De opdracht was om een serie strakke, minimalistische tassen te maken. Gelukkig was veel ontwerpwerk al door de klant gedaan zodat we samen alleen hoefden fijn te slijpen.
Corona perikelen
Van mij mogen meer klanten vragen om maatwerk van tuigleer. Het is heerlijk materiaal om mee te werken, heeft een prachtige textuur en wordt gaandeweg alleen maar mooier. De keerzijde? Het is wel een stuk kostbaarder en kwetsbaarder. Hoewel, door die kwetsbaarheid gaat het leer steeds meer leven. Afijn, ik mag er nu mee werken. Overigens wel spannend. Totaal twee halzen om 3 tassen mee te maken. Na het maken van de patronen en het passen op de huiden blijkt er precies voldoende te zijn om de tassen te maken. No room for errors…
Maatwerkproces
Eerder zei ik al dat de klant het grootste deel van het ontwerpwerk al zelf had gedaan. De keerzijde daarvan is dat de tas niet zo snel “in mijn hoofd” zit. Normaliter heb ik de tas na het maken van het patroon al drie keer in mijn hoofd gemaakt: welke volgorde, waar zitten de mogelijke knelpunten, hoe los ik die op? Dat proces heb ik nu gemist en dat betekent dat ik extra op moet letten tijdens het snijden en maken. Tel daarbij op dat er gedurende dat proces nog wat (kleine) wijzigingen werden aangebracht en je beseft maar weer eens hoe belangrijk een goede voorbereiding is. Gelukkig geen grote fout gemaakt.
Blije klant
Zeker bij maatwerk is het fijn om een blije klant te hebben. De oplevering heeft door Corona wat langer geduurd dan gepland. Maar het resultaat mag er zijn. De klant blij dus doel bereikt. Maar tegelijk was voor de klant ook duidelijk welke wijzigingen hij in zijn ontwerp aan wilde brengen: hier wat langere banden(reistas), daar wat bredere banden(laptoptas) en wellicht toch iets van een minimalistische sluiting